Ααπητό ημερολόγιο...

Άλλη μια μέρα πέρασε και κάθομαι στον υπολογιστή μου και γράφω για αυτήν... τι πρωτότυπο! Ένας κλασσικός τριτοετής φοιτητής μιας απόλυτα νορμάλ σχολής γράφει για μια απόλυτα συνηθισμένη μέρα που την πέρασε με κοινότυπες ασχολίες (αλήθεια, μόνο εγώ διακρίνω την ομοιότητα ανάμεσα στις λέξεις ασχολία και asshole; ).. προβλέπω όταν το εκδώσω να γίνεται best seller... ήδη μυρίζω το χρήμα που με περιμένει... και μην ακούσω ότι το χρήμα δεν έχει μυρωδιά, γιατί από μικρός το μύριζα και, ναι, μου άρεζε... μετά από αυτό το καπιταλιστικό οσμιστικό ντελίριο (αριστερός να σου πετύχει, και δεν ειναι εδώ msn για να βάλω την κατάλληλη απαξιωτική φατσούλα, οπότε προσπερνάω με τετάρτη...), νομίζω ότι πρέπει να σταματήσω να πλατειάζω και να προχωρίσω στην περιγραφή της μέρας... ξύπνησα, έφαγα, ακολουθεί πισί, βαλίτσες, κιθάρα, έτοιμοι να φύγουμε... το τρένο με πηγαίνει από την μεγάλη πόλη στη μικρή πόλη (αρνητική πρόοδος, αλλά ένα ταξίδι προσθέτει σε κάθε καλή αφήγηση, τι να κάνεις; απλά σπεύδε βραδέως), βρίσκομαι με φίλους που έχω μήνες να δω και άλλους που έχω ώρες να δω... ο χρόνος όμως δεν είναι απόλυτος, αλλά σύμφωνα με έναν γνωστό γερμανοεβραίο μουστακαλή φυσικό (δεν λέμε όνομα για να αποφύγουμε διαφήμιση, δυσφήμιση και μήνυση) είναι απόλυτα σχετικός (παράδοξο, λατρεύουμε παράδοξα) και εξαρτάται από την ταχύτητα του παρατηρητή... αν κρίνω από την ταχύτητα του τρένου Θεσσαλονίκη- Έδεσσα, τότε προκύπτει... πού θες να ξέρω τι προκύπτει; Δεν σπουδάζω φυσικός, for Christ's sake! Πάλι πλατειάζω, πρέπει να το κοιτάξω, αρχίζω να θυμίζω μάθημα Φαρμακευτικής Ανάλυσης ('' Τ-τ-το φάσμα IR της φαινυλε-ε-εφρίνης παρουσιάζει μ-μέγιστο... τ-το επάγγελ-λ-λμα του φαρμακ-κ-κοποιού περνάει κ-κ-κρίση'', ανάμεσα σε αυτές τις 2 φράσεις μεσολαβούν 19 δευτερόλεπτα, συμεπριλαμβανομένου του τραβλίσματος, πώς τα καταφέρνει;) Τέλος πάντων, βγήκα με τους φίλους μου που είχα να τους δώ (κατά μέσο όρο και πάντα προσεγγιστικά) μέρες, γύρισα σπίτι και αφού ολοκληρώσω το ημερολόγιό μου αυτό (''αγαπητό ημερολόγιο, σήμερα με κοίταξε και μου χαμογέλασε'', χεστήκαμε...ώχ, πάλι φεύγω από το θέμα) θα πάω να κοιμηθώ. Ευχαριστημένος; Και τι κατάλαβες που το διάβασες;