29/3/10
Ποιος νομίζετε ότι είστε κύριε;
Δεν νομίζεις ότι το 'χεις παρακάνει πια; Ανέχομαι τις υποτιμητικές σου ματιές, τα πικρά σου σχόλια για πάρα πολύ καιρό... Με ποίο δικαίωμα με κρίνεις; Αν το έδαφος είναι άγονο, σίγουρα δεν φταίω εγώ... μπορεί η ψευτομαγκιά σου και ο σαρκασμός που βγάζεις προς τα έξω να σε κάνουν να δείχνεις σημαντικός και ''μεγάλος'', αλλά σε μένα δεν πιάνουν τα κολπάκια σου, σε ξέρω καλά... καλύτερα από ότι ξέρεις εσύ τον εαυτό σου... άλλωστε τα φυτά δεν θα μεγαλώσουν με την ειρωνία σου! Και έστω και μεγαλώνουν... νομίζεις θα τρώγεται ο καρπός που θα βγάλουν; Πικρός σαν και σένα θα 'ναι! Γιατί μιλάω όλη την ώρα για τα φυτά; Γιατί ξέρω οτί σε ενοχλεί το ζήτημα, φοβάσαι να το συζητάς... τι φοβάσαι; Άραγε ξέρεις; Μην αγχώνεσαι, ξέρω εγώ αλλά δεν θα το βγάλω προς τα έξω, δεν θα σε δώσω έτσι στεγνά! Χα, προσπαθείς να αλλάξεις θέμα, να μιλήσεις για, ας πούμε, τον καιρό, άρχισε να χαλάει τελευταία, έτσι; Θα κάνει καλό στα φυτά λίγη βροχή... ώπ, πάλι στα φυτά το γυρνάς, δεν σταματάς να τα σκέφτεσαι, δεν μπορείς... υποκριτή! Και κρίνεις εμένα; Εγώ τουλάχιστον είμαι εντάξει στα δικά μου καθήκοντα... μπορεί η σεροτονίνη μου να είναι χαμηλά, αλλά μια πλάκα σοκολάτας πάντα βοηθά σε αυτό... εσύ τι κάνεις; Μόνο αναβολές και ψευτοδικαιολογίες... και πάνω από όλα φυσικά να κρίνεις... κάνε κάτι σύντομα, αλλιώς χωρίζουν οι δρόμοι μας και θα σε αφήσω και σένα και το αποτυχημένο χωράφι σου και θα... και θα... και θα τι; Αφου δεν μπορώ να φύγω... αλλά και πάλι η διορεία σου τελειώνει... πρέπει να κάνουμε κάτι γρήγορα, γιατί έχουμε μείνει πίσω στην παραγωγή... έχουμε μείνει πίσω...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου