Blind hit

Προχτές το βράδυ μια βόμβα έσκασε στην ελληνική κοινωνία... όχι, σοβαρά, μιλάω κυριολεκτικά για βόμβα και συγκεκριμένα για την πυροδότηση εκρηκτικού μηχανισμού έξω από το κτήριο της Ελληνικής Εταιρίας Διοίκησης Επιχειρήσεων στα Πατήσια στην Αττική. Θύματα ήταν ένα παιδάκι 15 ετών, το οποίο σκοτώθηκε ακαριαία, η αδερφούλα του, η οποία νοσηλεύεται στην εντατική και πιθανώς έχει χάσει μόνιμα την όραση της και η μητέρα των 2 παιδιών, η οποία τραυματίστηκε ελαφρά. Πρόκειται για οικογένεια μεταναστών από το Αφγανιστάν, οι οποίοι, ως ρακοσυλλέκτες έτυχε να πυροδοτήσουν κατά λάθος τον εκρηκτικό μηχανισμό που βρισκόταν σε κάδο. Δεν θα επεκταθώ στο να δηλώσω τον αποτροπιασμό μου για αυτο το φόνο (ναι, για φόνο πρόκειται, έστω κι αν δεν ήταν (;) εκ προμελέτης) ούτε σε λεπτομέρειες για το συμβάν, όποιος θέλει να ενημερωθεί, ας επισκεφτεί την σελίδα http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2010/03/29/%CE%B1%CE%B4%CE%AD%CF%83%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-15%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF/ .
Αυτό που με προβληματίζει είναι για ποιο λόγο βρέθηκε εκεί η βόμβα. Οι κύριοι ύποπτοι(;) είναι οι Πυρήνες της Φωτιάς, γνωστή τρομοκρατική οργάνωση. Προσωπικά μου φαίνεται παράξενο το γεγονός ότι μια οργάνωση που προειδοποιεί για βομβιστικές επιθέσεις να ''παραλείπει'' να το κάνει την μοναδική φορά που τελικά ο μηχανισμός της βόμβας αποδικνύεται προβληματικός και εκρύγνυται μισή μέρα αργότερα από την ώρα που έπρεπε. Αλλά αν όντως αυτοί ευθύνονται για το συμβάν, κάτι πάει πολύ στραβά, όταν οι ίδιοι οι προστάτες της ισότητας και της ελευθερίας σκοτώνουν μετανάστες. Από την άλλη, ποιος μπορεί να το τοποθέτησε; Τα καλόπαιδα της Χρυσής Αυγής προτιμούν να γλύφουν το αίμα των μεταναστών από τα μαχαίρια τους, ή τουλάχιστον να τους βλέπουν να καίγονται μπροστά τους ,φορώντας λευκές κουκούλες (ώπα, συγγνώμη, λάθος ρατσιστική οργάνωση). Οι υπόλοιπες πιθανότητες είναι τόσο βρώμικες και απίστευτες, ώστε δεν θέλω καν να επεκταθώ... αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι οι δηλώσεις των διαφόρων ''πολιτικών αρχόντων'' της χώρας, οι οποιές, ληφθήσες από το παραπάνω site, παρατίθενται εδώ:
«Αυτοί οι δολοφόνοι μάς θεωρούν όλους εχθρούς τους, είτε πρόκειται για αστυνομικό είτε πρόκειται για μετανάστη είτε για οποιονδήποτε πολίτη. Αυτοί οι δολοφόνοι είναι απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Σύσσωμη η ελληνική κοινωνία είναι απέναντί τους γι’ αυτό είναι χρέος μας να συλληφθούν και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη» (Μιχ. Χρυσοχοϊδης, υπ. Προ.Πο.). (Εντάξει, μπράβο ρε Μιχαλάκη, μας εμψύχωσες τώρα, νοιώθουμε προστατευμένοι. Το ΠΡΟ-ΠΟ θα σου είναι ευγνώμον.)
«Ιδού η “δικαίωση” του πολέμου στο Αφγανιστάν, απ΄όπου μάζες δυστυχισμένων ανθρώπων φεύγουν για να ζήσουν ως ρακοσυλλέκτες στη δύση». (Aλέκα Παπαρήγα, γ.γ. ΚΚΕ) (Ως συνήθως, εκτός θέματος, αλλά έχει δίκαιο.)
«Θέλουμε να εκφράσουμε την απερίφραστη καταδίκη μας απέναντι σε όποιους ευθύνονται για τη χθεσινή βομβιστική έκρηξη στα Κ. Πατήσια, με αποτέλεσμα τον άδικο χαμό ενός 15χρονου μετανάστη και τον τραυματισμό της ανήλικης αδελφής του και της μητέρας του. O τρόπος, η μορφή και τα τραγικά θύματα της χθεσινής έκρηξης πρέπει να αποτελέσουν ένα σοκ, μια αιτία βαθιού προβληματισμού για την ελληνική κοινωνία. Η καταδίκη της τυφλής βίας και η ανάγκη για μια ψύχραιμη και δημοκρατική συγκρότηση της κοινωνίας μας είναι ζητήματα που τίθενται στην ημερήσια διάταξη» (ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ). Ο τρόπος και η μορφή της χτεσινής έκρηξης; Ναι, σωστά, έπρεπε να είναι έκρηξη λουλουδιών και ζαχαρωτών, μαζί με φυλλάδια του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι θα βελτιωθεί η κοινωνία. Το πρόβλημα είναι ότι τα ζαχαρωτά θα έπαιρναν μυρωδιά από τα σκουπίδια)
«Φαίνεται ότι στον κ. Χρυσοχοϊδη, εκτός από τις ιδέες, στέρεψε και η τύχη του. Έχουμε πλέον μεγαλύτερο μέσο όρο ληστειών, δολοφονιών και εγκληματικών ενεργειών από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης. Με αυτή την εικόνα, ποιός τουρίστας θα επισκεφτεί την Αθήνα σε 3 μήνες;… Η Καμπούλ αρχίζει να φαντάζει «παράδεισος» μπροστά στη κόλαση των Αθηνών…». (Γ. Καρατζαφέρης, πρ. Λα.Ο.Σ.) (Θέλει η Ακροδεξιά πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Και μάλιστα τριπλή χαρά... και σκοτώθηκαν μετανάστες, και ο Χρυσοχοΐδης έγινε ρεζίλι, και, το κυριότερο, φάνηκαν τα αναρχοκομμούνια ως πηγή του τρόμου στην Ελλάδα... το βράδυ θα έχουν πάρτυ στο σπίτι του Άδωνι, θα μαγειρέψει η Ευγενία. Πάντως μια καλή ιδέα είναι να τους στείλουμε στην Καμπούλ, αυτό τον επίγειο παράδεισο, μη βασανίζονται στην εγκληματική Αθήνα...)
Αυτά είχα να πω για το θέμα, καλημέρα σας και μακρυά από κάδους...

Ααπητό ημερολόγιο...

Άλλη μια μέρα πέρασε και κάθομαι στον υπολογιστή μου και γράφω για αυτήν... τι πρωτότυπο! Ένας κλασσικός τριτοετής φοιτητής μιας απόλυτα νορμάλ σχολής γράφει για μια απόλυτα συνηθισμένη μέρα που την πέρασε με κοινότυπες ασχολίες (αλήθεια, μόνο εγώ διακρίνω την ομοιότητα ανάμεσα στις λέξεις ασχολία και asshole; ).. προβλέπω όταν το εκδώσω να γίνεται best seller... ήδη μυρίζω το χρήμα που με περιμένει... και μην ακούσω ότι το χρήμα δεν έχει μυρωδιά, γιατί από μικρός το μύριζα και, ναι, μου άρεζε... μετά από αυτό το καπιταλιστικό οσμιστικό ντελίριο (αριστερός να σου πετύχει, και δεν ειναι εδώ msn για να βάλω την κατάλληλη απαξιωτική φατσούλα, οπότε προσπερνάω με τετάρτη...), νομίζω ότι πρέπει να σταματήσω να πλατειάζω και να προχωρίσω στην περιγραφή της μέρας... ξύπνησα, έφαγα, ακολουθεί πισί, βαλίτσες, κιθάρα, έτοιμοι να φύγουμε... το τρένο με πηγαίνει από την μεγάλη πόλη στη μικρή πόλη (αρνητική πρόοδος, αλλά ένα ταξίδι προσθέτει σε κάθε καλή αφήγηση, τι να κάνεις; απλά σπεύδε βραδέως), βρίσκομαι με φίλους που έχω μήνες να δω και άλλους που έχω ώρες να δω... ο χρόνος όμως δεν είναι απόλυτος, αλλά σύμφωνα με έναν γνωστό γερμανοεβραίο μουστακαλή φυσικό (δεν λέμε όνομα για να αποφύγουμε διαφήμιση, δυσφήμιση και μήνυση) είναι απόλυτα σχετικός (παράδοξο, λατρεύουμε παράδοξα) και εξαρτάται από την ταχύτητα του παρατηρητή... αν κρίνω από την ταχύτητα του τρένου Θεσσαλονίκη- Έδεσσα, τότε προκύπτει... πού θες να ξέρω τι προκύπτει; Δεν σπουδάζω φυσικός, for Christ's sake! Πάλι πλατειάζω, πρέπει να το κοιτάξω, αρχίζω να θυμίζω μάθημα Φαρμακευτικής Ανάλυσης ('' Τ-τ-το φάσμα IR της φαινυλε-ε-εφρίνης παρουσιάζει μ-μέγιστο... τ-το επάγγελ-λ-λμα του φαρμακ-κ-κοποιού περνάει κ-κ-κρίση'', ανάμεσα σε αυτές τις 2 φράσεις μεσολαβούν 19 δευτερόλεπτα, συμεπριλαμβανομένου του τραβλίσματος, πώς τα καταφέρνει;) Τέλος πάντων, βγήκα με τους φίλους μου που είχα να τους δώ (κατά μέσο όρο και πάντα προσεγγιστικά) μέρες, γύρισα σπίτι και αφού ολοκληρώσω το ημερολόγιό μου αυτό (''αγαπητό ημερολόγιο, σήμερα με κοίταξε και μου χαμογέλασε'', χεστήκαμε...ώχ, πάλι φεύγω από το θέμα) θα πάω να κοιμηθώ. Ευχαριστημένος; Και τι κατάλαβες που το διάβασες;

Ποιος νομίζετε ότι είστε κύριε;

Δεν νομίζεις ότι το 'χεις παρακάνει πια; Ανέχομαι τις υποτιμητικές σου ματιές, τα πικρά σου σχόλια για πάρα πολύ καιρό... Με ποίο δικαίωμα με κρίνεις; Αν το έδαφος είναι άγονο, σίγουρα δεν φταίω εγώ... μπορεί η ψευτομαγκιά σου και ο σαρκασμός που βγάζεις προς τα έξω να σε κάνουν να δείχνεις σημαντικός και ''μεγάλος'', αλλά σε μένα δεν πιάνουν τα κολπάκια σου, σε ξέρω καλά... καλύτερα από ότι ξέρεις εσύ τον εαυτό σου... άλλωστε τα φυτά δεν θα μεγαλώσουν με την ειρωνία σου! Και έστω και μεγαλώνουν... νομίζεις θα τρώγεται ο καρπός που θα βγάλουν; Πικρός σαν και σένα θα 'ναι! Γιατί μιλάω όλη την ώρα για τα φυτά; Γιατί ξέρω οτί σε ενοχλεί το ζήτημα, φοβάσαι να το συζητάς... τι φοβάσαι; Άραγε ξέρεις; Μην αγχώνεσαι, ξέρω εγώ αλλά δεν θα το βγάλω προς τα έξω, δεν θα σε δώσω έτσι στεγνά! Χα, προσπαθείς να αλλάξεις θέμα, να μιλήσεις για, ας πούμε, τον καιρό, άρχισε να χαλάει τελευταία, έτσι; Θα κάνει καλό στα φυτά λίγη βροχή... ώπ, πάλι στα φυτά το γυρνάς, δεν σταματάς να τα σκέφτεσαι, δεν μπορείς... υποκριτή! Και κρίνεις εμένα; Εγώ τουλάχιστον είμαι εντάξει στα δικά μου καθήκοντα... μπορεί η σεροτονίνη μου να είναι χαμηλά, αλλά μια πλάκα σοκολάτας πάντα βοηθά σε αυτό... εσύ τι κάνεις; Μόνο αναβολές και ψευτοδικαιολογίες... και πάνω από όλα φυσικά να κρίνεις... κάνε κάτι σύντομα, αλλιώς χωρίζουν οι δρόμοι μας και θα σε αφήσω και σένα και το αποτυχημένο χωράφι σου και θα... και θα... και θα τι; Αφου δεν μπορώ να φύγω... αλλά και πάλι η διορεία σου τελειώνει... πρέπει να κάνουμε κάτι γρήγορα, γιατί έχουμε μείνει πίσω στην παραγωγή... έχουμε μείνει πίσω...